Wiemy, że abyśmy mieli możliwość rozwoju, musimy nauczyć się rozpoznawać i za pomocą różnych strategii zaspokajać swoje potrzeby. Jak jednak dbać równocześnie o potrzeby swoje i dziecka? Jak połączyć zaspokajanie potrzeb poszczególnych członków rodziny? Słowem klucz jest tutaj balansowanie, nauka współbycia, brania innych pod uwagę, nauka wyboru i kompromisu.
Warunkiem wejścia w relacje z drugą osobą, jest świadomość tego, czego sami potrzebujemy i umiejętność dostrzeżenia tego, czego może potrzebować druga osoba.
Rodzina to środowisko, w którym jeśli potrzeby jej członków są dostrzegane i zaspokajane, doświadczają oni poczucia komfortu, bezpieczeństwa i dobrostanu, a dzięki temu zyskują możliwość rozwoju. Funkcjonując w rodzinie, często wybieramy takie strategie zaspokojenia potrzeb, które służą nam i jednocześnie nie są bezpośrednio wymierzone przeciwko potrzebom pozostałych członków rodziny. Podejmując ważne dla siebie decyzje, uwzględniamy potrzeby członków rodziny.
Wszyscy mamy takie same potrzeby, natomiast możemy korzystać z zupełnie różnych strategii ich zaspokojenia. Równorzędność potrzeb to nic innego jak uznanie tego faktu. Warto jednak pamiętać o tym, że dzieci dysponują zupełnie innymi możliwościami rozwojowymi zaspokojenia swoich potrzeb niż dorośli. I to rolą dorosłego jest zauważenie tych potrzeb i pomoc w doborze odpowiedniej strategii uwzględniającej potrzeby wszystkich osób.
Kiedy w rodzinie pojawiają się dzieci, można zaobserwować początkowo ich całkowitą zależność od rodziców. Rodzice uczą się czytać sygnały dziecka w różnych sytuacjach, a w miarę rozwijającej się komunikacji, zyskują coraz więcej możliwości dostosowywania się i dostrojenia z nim. Również w kwestii realizacji swoich potrzeb. Przez pierwsze lata życia dziecka, rodzice zaspokajanie swoich potrzeb realizują wtedy, kiedy są pewni, że zaspokoili potrzeby dziecka. Zatem współodpowiedzialność, to umiejętność dostrzegania tego, że nasze wybory mają wpływ na drugiego człowieka. Jesteśmy w pełni odpowiedzialni za własne uczucia, potrzeby i zachcianki. Jednak sposoby wyrażania ich czy strategie realizacji potrzeb działają bezpośrednio na partnera, dziecko i każda bliską osobę w naszym otoczeniu.
Współodpowiedzialność oznacza uwzględnianie potrzeb i uczuć bliskich podczas doboru strategii realizacji naszych potrzeb. Czasami zaspokojenie potrzeb wszystkich członków rodziny w tym samym czasie nie jest możliwe, jednak rozpoznanie ich i świadomość, że one są, otwiera drogę na komunikację i szukania nowych rozwiązań.
Poszukiwanie takich strategii, zaplanowania realizacji naszych potrzeb w czasie, tak byśmy nie mieli poczucia, że tylko dajemy, a nie mamy kiedy budować swoich zasobów, może oznaczać jedno. Potrzebujemy przyjrzeć się swoim oczekiwaniom lub przekonaniom, przeorganizować nasze działania, zweryfikować cele. Często jest tak, że potrzebujemy w tym zakresie wsparcia osób z zewnątrz, specjalisty który wspólnie z nami przyjrzy się temu, co w tym momencie będzie najbardziej wspierające dla nas i naszej rodziny.
Autorka BLOGa i prowadząca warsztaty
Martyna Piotrowska
Jestem psychologiem, dyrektorem merytorycznym w Terapeutycznym Punkcie Przedszkolnym, a prywatnie mamą dwójki dzieci. Z Ośrodkiem Wspierania Rozwoju Neuromind jestem związana od 2014 roku. Prowadzę przedszkole, w tym zajęcia z dziećmi z wyzwaniami rozwojowymi oraz konsultacje z rodzicami.
Pracuję w oparciu o podejście rozwojowe, jestem terapeutą metody Growth Trough Play System. W swojej pracy wspieram dzieci i ich rodziców w rozwijaniu samoświadomości i komunikacji swoich potrzeb, granic w oparciu o budowanie autentycznej relacji z innymi. Wspólnie z rodzicami przyglądamy się temu, co w procesie wychowania wspiera rozwój ich dziecka, czego mogą robić więcej, a co mu nie służy.
Prowadząc zajęcia z dzieckiem zależy mi na tym, że oprócz rozwijania jego umiejętności, budować świadomość rodzica wokół trudności dziecka, tak by lepiej był w stanie zrozumieć zachowanie swojego dziecka. Wiedza, zrozumienie i akceptacja wspierają rodzica w codziennym życiu.
Zależy mi na tym, aby dzielić się swoją wiedzą oraz doświadczeniem zdobytym w pracy z dziećmi, rodzicami oraz zespołem terapeutycznym, pracując w oparciu o podejście niedyrektywne.
Bliskie są mi idee rodzicielstwa bliskości, porozumienia bez przemocy, uważności oraz samoakceptacji.
Zobacz pozostałe artykuły
Warsztaty dla Rodziców „Zrozumieć dziecko – zrozumieć siebie”
O zorganizowaniu warsztatów dla rodziców myślałam od jakiegoś czasu. Obserwowałam rosnące zainteresowanie...
Zrozumieć „trudne zachowania” – kiedy mojemu dziecku robi się trudno?
Kiedy dziecko jest "najbardziej", najintensywniej widoczne dla nas? Kiedy krzyczy, kopie, płacze, uderza - jednym...
Prawidłowy rozwój mowy, a rozwój mowy dzieci z niedosłuchem
Chociaż w pierwszych miesiącach życia, dziecko nie posługuje się świadomą mową i nie jest w stanie komunikować się w...